کد مطلب:106988 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:157

حکمت 290











[صفحه 669]

(هر كس در دشمنی پافشاری كند گنهكار است و هر كس كوتاه بیاید، ستمكش است و هر كه با دیگران در ستیز باشد، نمی تواند پرهیزگار باشد). امام (ع) از دو طرف زیاده روی و كوتاهی در كشمكش و ستیز، به دلیل پیامد زیاده روی یعنی جور و گناه، و پیامد كوتاه آمدن، یعنی ستم پذیری، برحذر داشته است. و بر این مطلب كه در حد اعتدال ماندن كار دشواری است با این جمله اشاره فرموده است: و لا یستطیع... كه خود زنهاری است نسبت به اصل دشمنی و ستیز، برای آن كه دشمنی، ممكن است باعث صفات ناپسند دیگری گردد.


صفحه 669.